Fietsparkeren op bestemmingslocaties

Hoe richt je een plein zó in dat iedereen er goed gebruik van kan maken?

Het organiseren van fietsparkeren is een uitdaging waar we ons al jaren mee bezighouden. We onderscheiden stations, woongebieden en bestemmingen, vaak in stadscentra. In verschillende onderzoeken zoomden we in op één specifiek plein, zoals het Eemplein in Amersfoort en het Weesperplein in Amsterdam. Op beide pleinen is een mix van functies: wonen, winkelen, werken en OV-haltes. Het gevoel is bij veel gebruikers dan vaak dat ‘die fietsen maar in de weg staan’.

Wij keken ter plekke op verschillende momenten in de week. Dat gaf een beeld van het functioneren van het plein, maar meteen ook van het soort fietsers dat er parkeert. Staat het om 9 uur ’s ochtends al vol of is er juist een piek in de namiddag? We bevroegen de fietsers, tekenden hun aanrijroutes in op de kaart en spraken ook met de eigenaren van de panden op het plein. Natuurlijk telden we ook simpelweg de aantallen fietsers binnen en buiten de voorzieningen.

Met de resultaten konden we een goede inschatting geven van de behoefte aan fietsparkeerplekken voor de verschillende doelgroepen. Die behoefte tekenden we in op maaiveld (grofweg 1 vierkante meter per fiets). Als dat te veel ruimte in beslag nam, gaven we ook scenario’s waarmee realistisch een deel van de fietsers verleid kon worden om elders te parkeren (in een nieuw te bouwen voorziening of verder weg, met daarbij een handhavingsinspanning). De kosten-baten analyse is uiteraard aan de wegbeheerder, maar parkeren op maaiveld op het plein kwam er vaak goed uit. Als het goed ingericht wordt, is daar meer ruimte dan er lijkt.